Onverwachte momenten maken het mooi

Hoe raar het ook klinkt,

het leven met een kind met leukemie brengt ook mooie dingen...

Het terug gaan naar je basis,

onverwachte ontmoetingen met onbekenden,

steun van vrienden, familie...

Mensen die je niet kennen een gebaar maken.

Deze week in de Albert Heijn,

veel blikken van mensen naar Isa

maar die ene blik van die ene vrouw,

eerst naar Isa en een duidelijke medeleven in haar blik,

dan een blik naar mij, medeleven van waarschijnlijk een moeder,

dan een hand op mijn hand

even een korte aanraking,

een bemoedigende aanraking

van medeleven van vrouw (moeder?) tot vrouw/moeder.

Van sommige mensen kun je het niet zo goed hebben

Deze aanraking ontroerde..

Via Mok een telefoonnummer om een tandem te regelen voor de tina-dag.

Staat zaterdag Robert voor de deur, met een prachtige tandem, voor Isa..

Vanavond haalde hij de tandem weer op..

Ik moest iets beloven;

dat ik niet mag schromen om te bellen

als we weer een tandem nodig hebben..

Om Isa zoveel mogelijk kind te kunnen laten zijn..

Dat ontroerde me..

Dat zijn wat kleine dingen maar er zijn er zoveel..

Dat maakt het mooi..