My sisters keeper

Woensdag 26-06-2013

Al tijden wil ik de film zien.. My sisters keeper.

Sam had de film al gezien en zij vond het een hele mooie film.

Over een meisje met leukemie, haar ouders "maken" een zusje om donor te kunnen zijn.

Prachtige film, veel emoties kwamen los.

Je ziet het gevecht tegen de ziekte, gevecht van loslaten, keuzes maken, andere kinderen in het gezin.

Een opmerking in de film dat je 24/7 bezig bent met een kind met kanker.

Strijd van een moeder, verdriet van een vader en andersom.

De bloedingen, onverwacht naar het ziekenhuis voor transfusies.

Vermoeidheid, onmacht, verdriet, humor, terug naar de basis...

Het onderlinge contact van de kinderen, het voor elkaar opnemen, grenzen stellen naar omgeving.

Halverwege de film schoven Isa en Sam aan, ze konden niet slapen.

Hup, op de bank ertussen..

Tranen bij ons vieren, Isa slikte ze in eerste instantie weg, totdat ze haar knie stootte..

Daar kwamen eindelijk tranen bij onze stoere middelste dame.

De film heeft weer veel los gemaakt, weer even terug naar af, naar het begin.

Veel gehuild, moe het bed in.

Volgende dag met dikke ogen en wallen in het Sophia zitten en dan toch beweren dat het goed gaat,

want dat gaat het wel.

Isa heeft veel energie, gaat lekker naar school, speelt met vriendinnen waardoor je zelf ook meer ruimte hebt..

Nu genieten we van de goede momenten.

Straks wordt het weer minder.

De nieuwe fase in de behandeling staat al klaar om te beginnen.

18 juli is het zover;

beenmergpuncties, ruggenprik en start van de heftige,zware chemoos.

Terug naar de basis;

ons kind heeft kanker, een levensbedreigende ziekte!

Isa, we vechten vol onmacht naast je mee!!!!!