mooie momenten

We hebben weer een lastige periode meegemaakt. 3 weken terug begonnen de Dexadagen weer heftig en keihard, opgevolgd door een week vincristiene met veel pijn. Deze 2 weken weder opgevolgd door een goed week waar bij we zo moe en uitgeput waren dat we elke plek, elk moment in slaap konden vallen. Om vervolgens weer met een dexaperiode in te duiken (Hiep hoi). Ondanks de kommer en kwel zijn er ook mooie momenten. Een vriend die naast sponsorgelden, die zijn dochters hebben opgehaald met lege flessen, zelf een bijdrage leverd aan ons. Een bedrag voor ons om ff de gedachte te verzetten. Zo bijzonder en mooi. Zo'n gaaf gebaar uit een warm hart. Dat is een moment dat je echt raakt. Een berichtje via de telefoon van iemand die tevens ook aan het knokken is tegen kanker, die met woorden de vinger op de pijnlijke plek weet te leggen. Iets dat zeer doet en toch ook zo mooi is. 

Zo hield de uitzending van 22 januari voor het KWF de directeur van de Lorentzschool wakker. Nooit had hij last van werk mee naar huis nemen maar nu wel! Midden in de nacht vond hij dat hij en de school ook iets moest doen. De Lorenzschool staat op tegen kanker. Zij zullen samen met alle klassen het lied, 'Ik loop voor de Hoop'  gaan zingen en ouders dienen bij binnenkomst een donatie te doen voor het Sophia kinderziekenhuis.  Hoe prachtig is dat. Met tranen in zijn ogen vertelt hij mij dit plan. Hartverwarmend. Zeker las ik de meiden naar school heb gebracht en ik een klas uit volle borst hoor repeteren... uit zichzelf, zonder leerkracht. Hoe gaaf!