mag het een transfusietje meer zijn, mevrouw?
Al bijna 2 weken niets geschreven. Niet dat een van ons daar geen zin in had, maar de gang van zaken liep echt even heel anders. We schreven in de vorige blog al over flexibel zijn. Dat is na het schrijven van die blog ook gebleken. Zo zit je samen met je dochter naar de kroning te kijken van Willem-Alexander en wil ze proberen om bij haar zussen aan te schuiven op de vrijmakrt... en zo zit je in het ziekenhuis om haar een bloedtransfusie te geven. 2 dagen later moest ze voor haar behandeling naar het ziekenhuis. Een heerlijke chemo ontvangen maar eerst nog ff een bloedtransfusie aangezien haar bloedwaardes te laag waren. Gezien de vele transfusies moest ze echt een weekje rust hebben en mocht de aanpriknaald (portocat) eruit. Thuis aangekomen bleek dat het wondeje flink had zitten bloeden. Sterker nog.... het wilde niet stoppen met bloeden! Op aanraden van het Sophia moesten we naar ons schaduwziekenhuis 'het Rijnland'. Hen gecontact en na bijna een uur maar terug bellen.... Neen, er was nog nix bekend.... als ik binnen 1/2 uur niet terug gebeld was dan moest ik nog maar eens bellen. Na 29 minuten werd ik gebeld door het Sophia. Of ik al een kinderarts gesproken had.....eeeuuuhhhhh neen!!!! Zij hadden contact gehad met het LUMC die geen kinderoncologie meer deden en deze schenen weer contact gehad te hebben met het Rijnland.... Of we nu met enige snelheid weer terug konden naar het Sophia want ze moest nu toch wel gezien worden en dan maar door hun! Gelukkig neemt er nu een ziekenhuis even verantwoording.
Aangekomen op bij het Sophia komen we op spoedeisendehulpafdeling. Kinderarst regelen was even lastig maar uiteindelijk geregeld! Weer een bloedprik om haar bloedwaarde te bepalen (was 's ochtends toch al gedaan?) om te concluderen dat ze alsnog een trombo transfusie moet. Inmiddels was het al 21.00 uur. Goed, alles voor je kind! En verzoek moeteerst nog naar bloedbank ed dus we weten dat het even kan duren.... Om 23.30 uur maar even vragen want nu duurt het wel heel erg lang! Er waen trombo's voor haar zei de dienstdoendeverpleegkundige maar deze moesten voor 00.00 uur toegediensd zijn anders konden deze niet meer. En aangezien ze nog geen infuus heeft gaat dit echt niet meer lukken..... Maar ik zit al te wachten vanaf 21.00 uur, vriend!!!! Zijn antwoord was dat de artsen dan waarschijnlijk druk zijn.....Je zou zo'n vent achter de balie vandaan trekken! Ik ben maar even weg gelopen.
Om 03.00 uur waren we eindelijk thuis en kon Sarina (waar ik heerlijk mee zou gaan uitetendeze avond) naar huis. Dank Zus!