hulp geboden

En daar zat ze dan... tot 03.00 uur 's nachts. Mijn zus. Wat heerlijk dat het op dat moment zo geregeld kan worden. Er zijn meer mensen waar wij ongemerkt heel veel steun van ontvangen. Ongevraagd ons een schouder bieden. Zijn we een hele lange dag in het ziekenhuis dan zijn er mensen die een heerlijke maatijd hebben bereid. Al denken onze dochters er soms iets anders over. De maaltijden van Michiel en Madelon, de maaltijden van Peter en natuurlijk die van Bas en Annemiek (eigenlijk Annemiek, hihihi) Het is gewoon heerlijk om even die zorg niet te hoeven dragen. Er is al genoeg zorg. Maar naast deze culinaire ondersteuning komen wij ook soms op de boot en dan blijkt in eens dat de boodschappen gedaan zijn, de vloer gedweild en de was gevouwen. Dan blijkt datJac en Riet (of alleen Jac) langs geweest zijn. Echter allenmaal goud. Zo ook Harry en Greetje die in ene op kunnen passen of waar Isa naar een zware week even in bad kan. Allemaal hele praktische zaken. Maar de hulp zit zeker ook in allerlei kleinere of hele kleine dingen. Hulp die net zoveel waarde heeft.

Het zijn (soms) de gesprekken die je met iemand hebt... Een gesprek wat je dan raakt, waar betrokkenheid bij gevoelt wordt. Dat zijn ook de gesprekken waar we zelf wel ontroerd door raken. Niet altijd te zien maar vaak wel bij beide partijen te voelen. Een mail van een collega waar je het niet van verwacht. Of met iemand een 'kanker' gesprek voeren...Beide uit eigen ervaring. Dat zijn hele waardevolle momenten. Raken ons en geven ons kracht. (wat klinkt dat zweverig, al is het wel zo)

Net als 'vrienden' die even onze kids of een van onze kids meenemen naar iets leuk. Even eruit, even een leuk moment. Niet om een goede daad te leveren maar omdat ze handelen uit hun gevoel. Heerlijk! 

Tuurlijk ben ik een heleboel mensen vergeten, maar naar een ieder wil ik benadrukken dat we jullie steun voelen, waarderen en omarmen. En dat zullen we in de toekomst nog hard nodig hebben, dus blijf handelen vanuit je hart. Wij ontvangen het!